Doorgaan naar hoofdcontent

Herfst - en terugblik op de zomer.


De noten zijn enorm dit jaar - betekent dat een strengere winter?

Het is vandaag een prachtige herfstdag hier in Brabant. De bomen beginnen al een gouden kleur te krijgen, en de zon schijnt. Een mooie dag om te fietsen, te wandelen, de kloostertuin te bezoeken!
En een mooie dag om even terug te blikken op de zomer. Want het was een mooie, volle en drukke zomer, waarin zoals gebruikelijk veel gebeurde.

Traditiegetrouw vonden op het kloosterterrein zomerkampen voor kinderen van de Zaterdagmiddagclub plaats. Eén kamp voor de jongens, en één kamp voor de meisjes. Het weer was hier en daar wat wisselvallig, maar dat mocht de pret niet drukken: gelukkig is de kloosterzaal er ook, als het buiten wat nat was. De kampen waren geslaagd, foto's komen later op de website van de ZMC maar jullie weten dat dat even kan duren! Wat lijkt het alweer lang geleden. Zelfs aan het gras kun je nauwelijks nog zien waar de tenten hebben gestaan.

Gisteren was het een hele bijzondere dag: een huwelijk in de kloosterkapel! Enkele kloostertuinbezoekers hebben dat goed gezien, en vanmorgen vond ik al de vraag in mijn mailbox: "Mogen wij ook trouwen in jullie kloosterkapel?" Sorry - dat is voorbehouden aan mensen die een heel sterke band met het klooster hebben, voor wie ons klooster ook een beetje een 'thuis' is geworden. Want normaal gesproken is het logischer in de eigen parochiekerk te trouwen, natuurlijk - de kerk waar je een band mee hebt, of een band mee gaat krijgen.... omdat je in de buurt van die kerk, dus in die parochie, woont, er hebt gewoond, of gaat wonen! Maar foto's maken in de tuin, en een receptie in de Brabantse Kluis, dat is natuurlijk wel mogelijk.

Rondleidingen zijn natuurlijk niet aan zomerdagen gebonden, die zijn er altijd wel. Maar de kloostertuin werd goed bezocht, de Lourdesgrot ook. Er blijken altijd nog mensen te zijn die de weg naar de kloostertuin niet kunnen vinden, zelfs als ze al bij de koeien in de buurt van de toegangsdeur staan! Dus de muurschildering is een beetje bijgewerkt en de zwarte letters hebben een witte rand gekregen, om ze wat zichtbaarder te maken. De huisregels (nou ja, tuinregels dus eigenlijk) hangen bij de ingang van de stal aan de muur. Die worden meestal wel gezien, en nu kan iedereen hopelijk de deur ook vinden! De tuinregels spreken eigenlijk vanzelf: respecteer de rust, de omgeving, de mensen - en de natuur en tuin natuurlijk.
Ja, het spiegelt, maar daardoor valt het nu tenminste op: Ingang zusterstuin: de deur is aan de rechterkant!
 Tip voor vandaag: Fietsen, wandelen, kloostertuin bezoeken, terrasje pakken... en even naar Aarle-Rixtel naar het herfstconcert (najaarsconcert) van de Klokkengieters!

En voor wie niet naar buiten gaat vandaag: vandaag is de Heiligverklaring van St. Elisabeth van de Drie-Eenheid: http://w2.vatican.va/content/francesco/it/events/event.dir.html/content/vaticanevents/it/2016/10/16/canonizzazione.htmlhttp://w2.vatican.va/content/francesco/it/events/event.dir.html/content/vaticanevents/it/2016/10/16/canonizzazione.html


Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Eucharistievieringen in de Kerstnacht in Laarbeek

In het Gemeenschapsblad van Aarle-Rixtel staat "op 24 december geen Eucharistieviering in het Missieklooster". Klopt dat? Er had moeten staan, zoals wel correct in de MooiLaarbeek-krant stond: "24 dec. vervalt de Eucharistieviering om 17.30 uur." Wij hebben onze Kerstnacht-Eucharistieviering inderdaad nergens online gezet. De mensen die een directe band met het klooster hebben (werk, familie, directe buren...) weten de tijd toch wel. Er zijn in onze parochie vele Eucharistievieringen met Kerstmis. En op Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, en alle andere dagen van het jaar bent u van harte welkom! Maar in de Kerstnacht hebben we al jaren (niet alleen dit jaar) het gebruik dat we de tijd niet in de bladen zetten. Heel logisch. We hebben een inpandige kerk, op de eerste verdieping, en het werd gewoon te vol. Als alle mensen die op 24 december vóór 14.00 dit blog hebben bezocht bijvoorbeeld zouden komen, dan zouden we moeten stapelen. In de hoogte. Want dat